Perbualan

Perbualan sentiasa berlaku. Di rumah, dalam kereta, di kedai makan, dalam bilik tidur mahupun di bilik air. Betul. Bilik air. Bukan 2 orang masuk secara serentak. Tetapi seorang di dalam dan seorang lagi di luar menunggu si dalam keluar untuk di luar masuk ke dalam.



Tapi topik perbualan sentiasa bertukar-tukar. Antara topik yang menarik di perbualkan adalah jamban. Mungkin ada di antara kita dah dengar. Tapi still aku nak ketengahkan jugak cerita ni.


Ia bermula semasa kami ingin pulang dari kuliah kami. Perut salah seorang dari ahli kami sakit. Berkemungkinan dari kepale angin beliau teros jatoh ke perot.. Menyebabkan perot die masuk angin.


Ko suke jamban dudok ke cangkong?. Perbualan bermula. Aku suke jamban cangkong. Klasik. Kata seorang ahli. Lagipon jamban dudok tak selese la.. Mungkin benar apa yang diperkatakan. Umah ko jamban ape?. Majoriti menjawab jamban cangkong. Si rumah yang mempunyai jamban dudok diam di sisi tingkap.


Seorang daripada ahli menyoal pula“macam mane first time ko pakai jamban dudok?”. Tersenyum sebelom menjawab “aku cangkong atas tu. Babi. Gile tak selese. Jatoh je t**k, air tepercik kat bontot.. YAK!” Ahli lain di dalam kenderaan tersebot dengan bersungguh-sungguh sambil dahi berkerot menyokong usul tersebut. Memang benar. Kalau mengikut kiraan fizik sekalipon. Semakin tinggi objek jatuh ke air, semakin tinggi percikkan air tersebot.


“Tapi...” seorang lagi menyelang. “aku takde la cangkong atas tu.. Aku dudok cam biase la walaupon tak selese.. Orang nobel la kate”. Kukuh benar alasan tersebut. Beberape das babi ditujukan ke arah beliau kerana menjawab dengan penoh rase lawak.


Gelak tawe kami terhenti apabila kami sampai diperhentian yang kami tuju. Kedai makan yang dtunjukkan oleh en sakit gigi. Letcerer sempoi kami. Sedap dan murah. Dah.. Jom makan.. Lapo la...